همچنان که قدرت محاسباتی در مراکز داده افزایش پیدا می‌کند، نیازهای خنک‌کننده نیز افزایش می‌یابد. برخی از بزرگ‌ترین ارائه‌دهندگان خدمات مرکز داده در جهان شروع به غوطه‌وری تجهیزات در مایع برای خنک‌کردن آنها می‌کنند.
دو سال از زمانی که همه‌گیری کووید -۱۹، تحول دیجیتال را در صدر فهرست اولویت‌ها برای تقریباً هر کسب‌وکار و فردی در جهان ایجاد کرده است می‌گذرد و با افزایش اتکای جهان به فناوری‌های نسل بعدی، میزان داده‌های ایجاد شده، جمع‌آوری‌شده، کپی شده و مصرف‌شده نیز افزایش می‌یابد تا نیازهای جامعه پسا دیجیتالی امروزی را برآورده کند.
در مرکز این افزایش تقاضای داده، مرکز داده یا دیتاسنتر قرار دارد – توانمندساز مرکزی اقتصاد دیجیتال دنیای فردا.
از واقعیت‌های مجازی و افزوده گرفته تا هوش مصنوعی و ربات‌های مستقل، فناوری‌های نوآورانه فردا به افزایش مصرف برق مرکز داده و در نتیجه افزایش گرمای تولید شده و منتشر شده از رک‌های سرور منجر خواهد شد.به همین دلیل است که یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های زیرساختی که امروزه برای مراکز داده به وجود آمده است، آینده سرمایش مراکز داده در مقابل افزایش میزان مصرف دادهها است.
گرمای بیش از حد در مرکز داده میتواند منجر به خرابی تجهیزات، ازدست‌دادن دادهها، خرابی کامل سیستم و تهدیدات محیطی شود و یا حتی میتواند تهدیدی برای اپراتورها و بازدیدکنندگان باشد.ازآنجایی‌که اکثر زیرساخت‌های مرکز داده برای پشتیبانی از افزایش مصارف اینترنت امروزی ساخته نشده‌اند، برای اپراتورها از همیشه مهمتر است که راه‌حل‌های کارآمد و مقیاس‌پذیر برای خنک نگه‌داشتن و کارکرد مراکز داده خود پیدا کنند.
مراکز داده برای اطمینان از داغ نشدن بیش از حد سرورهایشان چه اقداماتی می‌توانند انجام دهند؟
درحالی‌که اولین مراکز داده در دهه ۱۹۴۰ ساخته شدند، اما تکامل آنها به‌قدری سریع بوده است که انگار میلیون‌ها سال از زمان توسعه اولین مراکز داده در جهان گذشته است.
ابتدا، کامپیوترها و رک‌های سرور حداقل گرما را تولید می‌کردند و می‌توانستند به‌سادگی با استفاده از چیلرها و واحدهای تهویه مطبوع اتاق کامپیوتر (CRAC) برای حفظ دمای هوای اتاق سرور به‌خوبی خنک شوند.
هرچه سرورها بزرگ‌تر و داغ‌تر شدند، اپراتورها به راه‌حل‌های کارآمدتر روی آوردند، مانند: سیستم‌های کف کاذب که هوا را به‌صورت چرخهای خنک می‌کند.
مراکز داده امروزی که از رک‌ها و سرورهای بزرگ‌تر استفاده می‌کنند، معمولاً از سیستم‌های خنک‌کننده راهروی گرم/سرد مبتنی بر هوا استفاده می‌کنند که در آن هوای سرد از هوای گرم جدا می‌شود تا یک سیستم همرفتی ایجاد شود که در آن کابینت‌ها اساساً خودشان را خنک می‌کنند.
اما حتی این روش نیز اکنون با وجود افزایش تقاضای داده، منسوخ شده است و پیامدهای جدیدی را برای کارکنان مرکز داده ایجاد کرده است، زیرا کارمندانی که بر روی اتصالات پشت سرور کار می‌کنند در برابر دمای بالا در راهروی گرم آسیب‌پذیر هستند یا باید در سرما بلرزند.
درعین‌حال، این مراکز داده که برای نگهداری سرورها و رک‌ها به سیستم‌های تهویه مطبوع تجاری متکی است به‌شدت پرسروصدا هستند و فراتر از حد مجاز صدای محیط کار که برای محافظت از اپراتورها طراحی شده‌اند، صدا تولید می‌کنند.
در واقع، برخی گزارش‌ها اشاره می‌کنند که میانگین سطح نویز در یک مرکز داده بین ۷۵ تا ۹۵ دسی‌بل (dB) است، درحالی‌که دولت آمریکا استاندارد محل کار برای سطوح سروصدای ۸۵ دسی‌بل یا کمتر در طول یک روز هشت ساعته دارد.
این امر خطرات شغلی آشکاری را برای هرکسی که وقت خود را در مرکز داده سپری می‌کند به همراه دارد.
برای کسانی که در مرکز داده کار می‌کنند کاملاً واضح است که این صدای بلند خطرناک است؛ زیرا قرارگرفتن در معرض صدای بلند در طول زمان میتواند منجر به کاهش شنوایی شود.
ورود به عصر خنک‌سازی با کمک غوطه‌وری در مایع
ما قبلاً خنک‌کننده غوطه‌وری مایع را در عمل دیده‌ایم. خودروها از خنک‌کننده مایع استفاده می‌کنند تا موتورهای خود را به همان روشی که علاقه‌مندان به رایانه‌های شخصی و گیمرها از خنک‌کننده مایع برای بهینه‌سازی عملکرد حرارتی و بهبود ظاهر دکل‌های خود استفاده می‌کنند، استفاده کنند.
حتی عملیات استخراج بیت‌کوین از فناوری خنک‌کننده غوطه‌وری مایع برای فعال‌کردن سخت‌افزار خود استفاده می‌کند. در این روش، سرورها به طور کامل در مایع خنک‌کننده غوطه‌ور می‌شوند که برای خنک‌کردن آن در سراسر اجزای داغ سرور جریان می‌یابد.
در فضای مرکز داده، برخی از بزرگ‌ترین ارائه‌دهندگان خدمات دیتاسنتر در جهان شروع به بررسی روش غوطه‌وری در مایع کرده‌اند تا سیستم‌های خود را خنک کنند. کمتر از یک سال پیش، مایکروسافت اعلام کرد که اولین ارائه‌دهنده خدمات ابری خواهد بود که خنک‌کننده غوطه‌وری دوفازی را در یک محیط تولیدی برای کاهش مصرف انرژی اجرا می‌کند و بیان نمود که توانایی آنها در راه‌اندازی سرورها حتی در زمان افزایش تقاضا، منعطف‌تر شده است.
سیستم سرمایش غوطه‌وری در مایع همچنین محیطی امن‌تر و دلپذیرتر را برای افرادی که از مرکز داده بازدید می‌کنند و یا در آن کار می‌کنند، ایجاد می‌کند. افراد دیگر مجبور نیستند خود را با دمای شدید تأسیسات وفق دهند و می‌توانند به‌راحتی در شرایط محیط کار قابل‌قبول کار کنند.
علاوه بر این، پیاده‌سازی سیستم‌های خنک‌کننده غوطه‌وری در مایع به این معنی است که اپراتورها می‌توانند فن‌های پرسروصدا را کنار بگذارند و محیطی تقریباً بی‌صدا و عاری از هرگونه خطر برای شنوایی ایجاد کنند. در سطح کلان، خنک‌کننده غوطه‌وری مایع همچنین به‌حداقل‌رساندن ردپای محیطی صنعت مرکز داده کمک می‌کند، زیرا یک روش سرمایش کارآمد برای افزایش ظرفیت بدون صرف انرژی زیاد ارائه می‌کند.
ازآنجایی‌که سیالات خنک‌کننده در اطراف تمام اجزای سرور گردش می‌کند، تمام گرمای سرور را جذب می‌کنند و نیاز به فن‌های سرور داخلی و اتاق‌های فوق خنک را از بین می‌برند. این امر تقاضای برق و مصرف انرژی مرکز داده را کاهش می‌دهد و در نهایت اتلاف گرمایی را که میتواند به سیاره زمین آسیب برساند کاهش می‌دهد.
فقط نوک کوه یخ
حقیقت این است که ما فقط سطح نوآوری‌های تکنولوژیکی را لمس می‌کنیم. از استقرار فناوری‌های خودران تا متا ورژن‌های واقعیت افزوده، اتکای جهان به ابر و دادهها همچنان سر به فلک می‌کشد، و همچنین تقاضاهای مرکز داده نیز افزایش خواهد یافت.
رهبران فناوری در رأس تلاش‌های تکامل مرکز داده امروزی به اتخاذ راه‌حل‌های نوآورانه برای سرمایش و کارآمد نگه‌داشتن مراکز داده خود ادامه دهند. ما در حال حاضر می‌بینیم که مراکز داده در بستر دریا در سراسر جهان ظاهر می‌شوند، بنابراین هیچ محدودیتی برای میزان تحولی که در سال‌های آینده در صنعت خواهیم دید وجود نخواهد داشت.
منبع : networkcomputing
[/av_textblock]
